کد مطلب:129646 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:129
شهادت حجاج بن مسروق مذحجی جعفی
وی مـؤذن امـام حـسـین (ع) در وقتهای نماز بود. او از كوفه آمد و در مكّه مكرّمه به امام (ع) پیـوسـت. چـون روز عـاشـورا فـرا رسـید و یاران امام (ع) پس از حمله ی نخست، یكی پس از دیگری به میدان مبارزه رفتند، حجّاج بن مسروق پس از ابوشعثاء كندی به میدان رفت و - به روایت خوارزمی و ابن شهر آشوب ـ این رجز را می خواند:
ای حسین ای هدایت شده و هدایت گر و پیشرو،
ما امروز با جدّت پیامبر خدا،
و پس از آن با پدرت علی بلند مرتبه و برادرت امام حسن،
و بـا صـاحـب دو بـال، آن جـوان شـجـاع،
و بـا شـیـر خـدا آن شـهـیـد زنـده دیـدار مـی كنیم. [1] .
سـپـس حـمـله كرد و جنگید تا كشته شد. [2] وی 25 تن از نیروهای دشمن را به هلاكت رسانده بود. [3] .
سماوی و مقرّم هر دو نوشته اند كه حجّاج بن مسروق پس از گرفتن اجازه میدان از امام (ع) سخت پیكار كرد و سپس نزد آن حضرت بازگشت و این رجز را خواند:
جانم به فدایت ای هدایت شده هدایت گر!
مـن امـروز با جدّت پیامبر و پس از او با پدرت علی كه او را جانشین می شناسیم دیدار می كنم.
امـام حـسـیـن (ع) به او فرمود: «آری، و من نیز پس از تو با آنان دیدار می كنم.» حجّاج بازگشت و جنگید تا كشته شد ـ خدای از او خوشنود باد. [4] .
ای حسین ای هدایت شده و هدایت گر و پیشرو،
ما امروز با جدّت پیامبر خدا،
و پس از آن با پدرت علی بلند مرتبه و برادرت امام حسن،
و بـا صـاحـب دو بـال، آن جـوان شـجـاع،
و بـا شـیـر خـدا آن شـهـیـد زنـده دیـدار مـی كنیم. [1] .
سـپـس حـمـله كرد و جنگید تا كشته شد. [2] وی 25 تن از نیروهای دشمن را به هلاكت رسانده بود. [3] .
سماوی و مقرّم هر دو نوشته اند كه حجّاج بن مسروق پس از گرفتن اجازه میدان از امام (ع) سخت پیكار كرد و سپس نزد آن حضرت بازگشت و این رجز را خواند:
جانم به فدایت ای هدایت شده هدایت گر!
مـن امـروز با جدّت پیامبر و پس از او با پدرت علی كه او را جانشین می شناسیم دیدار می كنم.
امـام حـسـیـن (ع) به او فرمود: «آری، و من نیز پس از تو با آنان دیدار می كنم.» حجّاج بازگشت و جنگید تا كشته شد ـ خدای از او خوشنود باد. [4] .
[1] در داسـتـان شهادت زهير بن قين خواهيم ديد كه اين ابيات را او انشاد كرده است، ولي منعي ندارد كه يك شعر را چند تن از انصار خوانده باشند.
[2] ر.ك: مقتل الحسين (ع) خوارزمي، ج 2، ص 23.
[3] ر.ك: مناقب آل ابي طالب، ج 4، ص 103.
[4] ر.ك: ابـصـار العـيـن، ص 152 ـ 153؛ و مقتل الحسين، مقرّم، ص 253 ـ 254.